bar:nl, theme:nl en de walsem

Helfrich (02/19/06 om 12:30:25):

bar:nl is een evenement voor de zogenaamde "innovatieve horeca", dat wil zeggen dat de nadruk ligt op eigentijds design en allerhande smaakbelevinkjes voor de verveelde nouveau riche, gespeend van enige goede smaak en zonder enig historisch besef of gevoel voor traditie. Het doet allemaal sterk denken aan de yuppententen in Bret Easton Ellis' American Psycho. Dat tijdperk is blijkbaar nog niet voorbij. Ik stel me voor hoe chemische cocktails er in de smaak vallen, evenals peperdure nieuwe wereldwijnen die naar limonade smaken, misschien een goede whisky (een product dat als gerespecteerde modedrank minder aan verval onderhevig blijkt) en smakeloze gerechten die op aanstellerige wijze worden bereid en geserveerd, tegen torenhoge prijzen.

Twee begrippen duiken steeds weer op: exposure en beleving. Exposure kun je niet eten. Het idee is dat je bijdraagt aan de beleving en in ruil daarvoor exposure krijgt. De beurzen blijven op de knip. Ongetwijfeld interessant voor de chemische drankenindustrie die zich richt op de verveelde mens met te veel geld, op zoek naar belevingen.

Een beleving is geen toevoeging aan of verrijking van het bestaan. De beleving dient te worden geconsumeerd, verteerd en uitgescheten, waarna dezelfde holle mens achterblijft, die op zoek gaat naar zijn volgende beleving.

De onderhavige beleving is een burleske bar in belle-époquestijl. Het concept ziet er zondermeer mooi uit. Of groenefee.nl eraan bij zou willen dragen met glazen, lepels en fonteinen? De beurzen blijven gesloten. Geen fijn plan, want wat moet groenefee.nl in vredesnaam met exposure? Helfrich Absinthe wellicht? Het is maar de vraag of we onder die 5000 bezoekers iemand uit de doelgroep aantreffen. En dat tegen minstens 20 gesponsorde flessen, plus parafernalia.

Helfrich (02/19/06 om 12:30:55):

De organisatie, Mondiale Nederland BV, geeft ook een blad uit, theme:nl, waarin we vooral de uiteenlopende interieurdesigns voor de geestloze mens kunnen bewonderen, het een nog sterieler dan het ander. In het winternummer van 2005 staat het verslag van een absintproeverij of, zoals dat in die kringen heet, een "taste forum". Geproefd zijn (zet u schrap): Pernod 68, La Fée, Apsinthion, Bootz Sinthe, Ricard(!), Sebor, groene en gele chartreuse(!), Anisette De Kuyper(!) en Pernod 40(!).

Niet alle hoop is verloren, want alleen La Fée wordt als absint nog enigszins gewaardeerd. De bekende rommel wordt als medicinaal ervaren. Na het degusteren van La Fée roept iemand uit: "Nu zie ik lange zomeravonden op het Franse platteland of in Parijse salons voor me. Geen Poolse ziekenhuiszalen meer!" Wie weet wat zoiemand allemaal ziet na het drinken van een echte absint.

De forumleider, Mark Ridgwell, weet vanalles te vertellen over anijsdranken, waar de Nederlander toch maar moeilijk aan kan wennen. In Zuid-Europa is men gewend aan de "zware, karakteristieke smaak" ervan. Ze kunnen "zowel gedestilleerd als gemacereerd zijn. Bij dit laatste proces wordt er veel meer getrokken en zodoende is een zware rijke smaak het resultaat." Zozo. "De gedestilleerde dranken worden als hoogwaardiger beschouwd." In lijdende vorm -- niemand hoeft te weten waarom en door wie.

"Kennis" en "passie" zijn uiterst belangrijk volgens Ridgwell. Die moeten worden overgedragen op de gast. Er zijn immers al zoveel verhalen in omloop die het imago van absint schaden. In plaats daarvan wil hij verhalen en mythes die geen afbreuk doen aan het product.

"Absint is een heel bittere likeur, waar niet iedereen van houdt. Weet iemand waar deze likeur zijn naam aan dankt? Absintion [sic!], hetgeen 'ondrinkbaar' betekent." Een goed begin, om maar meteen wat vooroordelen te bevestigen met onjuistheden (heel bitter? likeur?), bekrachtigd door wat etymologie van de koude grond.

"Het is ook belangrijk om je te realiseren dat absint tot begin twintigste eeuw een heel ander soort drank was dan de absint die we vandaag de dag kennen." Op je "taste forum", ja! "Er zat vroeger veel meer alcohol in! De bijnaam van absint is daarom de Green Fairy of zelfs de Green Devil! Er is trouwens een anekdote dat toen een absintfabriek in het begin van de twintigste eeuw afbrandde, een nabijgelegen rivier helemaal groen werd!" Nou, dat is me nog eens een leuke anekdote! Blijkbaar heeft hij op groenefee.nl iets gelezen over de brand bij Pernod, maar is de pointe hem ontgaan.

De oorsprong van absint mag wat onduidelijk zijn, maar Ridgwell weet hoe het zit. Volgens hem hebben de zusters Henriod het uitgevonden (moedertje Henriod en de twee zusjes die nog niet geboren waren zorgen wel vaker voor verwarring). Ordinaire zou er een "geregistreerd product" van hebben gemaakt dat hij verkocht aan de vrouw van Pernod. Dan kun je inderdaad maar beter meteen een eind weg zwammen.

"Omdat er walsem in de drank zit, zou het een medicinale bijwerking hebben. Naast walsem is anijs een hoofdingrediënt van absint. Dat zorgt voor een enorm sterke overheersende smaak, net zoals de vele kruiden die erin zitten." Iemand vraagt waarom die smaak zo "ontzettend zwaar" wordt gemaakt. Ridgwell: "Om de smaak van de walsem te verdoezelen!"

Iemand vraagt: "Waarom wordt absint zo vaak gemengd met water?" Ridgwell: "Om het langer te kunnen drinken." Iemand anders: "Waarom wordt er zo vaak suiker in absint gebruikt?" Ridgwell: "Omdat het bittere walsem zo sterk overheerst."

We zien dus dat er in het topsegment van de Nederlandse horeca veel moeite wordt gedaan om dit mooie product in ere te herstellen. Daarbij wordt veel aandacht besteed aan de overdracht van kennis en passie. Ook de rijke absintgeschiedenis verliest men er niet uit het oog. We gaan zeker een interessante tijd tegemoet.


Meer informatie over de activiteiten van Mondiale Nederland BV:
http://www.barshow.nl
http://www.theme.nl

Barski (02/23/06 om 19:21:43):

Ik wordt zo moe van die mensen. Laten ze hun levens inrichten aan de hand van lifestyle magazines en hun geld uitgeven aan synthetisch gekleurde oliemixjes.

Het beste waar wij op kunnen hopen is dat er langzaam aan een steeds grotere groep mensen ontstaat die via het internet in contact is gekomen met kwaliteits absint. Zij zullen, wanneer ze de smaak te pakken hebben, hun vrienden en kennissen voorstellen aan absint. Zo'n horecabeurs is alleen maar goed ter vermaak van mensen zoals u en ik.

Nurgle (03/05/06 om 18:00:18):

Het gevaar is steeds: hoe bekender een product wordt, hoe meer mensen er op de markt zouden komen om het te commercialiseren, en dit zou met absint net hetzelfde zijn vrees ik (hoewel er duidelijk reeds veel brol op de markt is, enkel voor de commercie wrschl).

En dan krijg je van die beurzen e.d., waar mensen op af komen 'om het eens te proeven', om te zeggen dat ze het ooit geproefd hebben, maar waar ze zelf amper een idee hebben over de geschiedenis die achter het product schuilgaat of over het product zelf. Vaak weten zulke mensen amper wat abint juist is en zijn dus bereid om - in onwetendheid - zowat alles te gaan proeven en met zowat alles mee te gaan. En zo worden bepaalde producten uitgemolken tot er bij de meeste merken niets meer van de orginele gedachte achter het product overblijft.

Het voordeel aan een gesloten wereldje, om het zo te zeggen, is dat alles wat beslotener en authentieker kan blijven, maar dan is het uiteraard meer onzichtbaar voor het grote publiek.

Maar zelf heb ik nog geen absint kunnen proeven, dus wat weet ik ervan  ;)

Helfrich (03/06/06 om 23:13:05):

Nou ja, wat weet je ervan -- je hebt in ieder geval wel een idee over het reilen en zeilen in de verwarrende absintwereld.

Wat bijzonder is, is dat we in de recente absintgeschiedenis zijn vertrokken vanuit de brol. Dankzij de Tsjechen, daarin aangemoedigd door bijvoorbeeld Hollywood en de Londense partyscene.

Op een gegeven moment begonnen bepaalde individuen te beseffen dat het ook anders kon en moest. Denk aan de inspanningen van een Peter Verte en consorten, maar ook aan een François Guy die plots wakker schrok of aan de herondekking van de Bleue in Val-de-Travers.

Het resultaat is eender: rommel voor de massa en al wat de moeite waard is voor een selecte groep van liefhebbers. Een zeker elitarisme blijkt onvermijdelijk, maar dat geldt voor alle terreinen waarop de smaak een rol speelt.

Ik heb wel even gedacht dat er b.v. in een partyscene meer mogelijk moest zijn met een fatsoenlijk gedistilleerd product. Tot op zekere hoogte is dat misschien ook zo, met een beetje geduld en volharding, maar het gewicht van de door wansmaak beheerste consumptiemaatschappij is groot, de hang naar rommel is sterk, liefst verpakt in bekoorlijke leugens, en der Stein im Sumpf macht keine Ringe!

Algemene absintdiscussie